normatywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustalający, określający, stosujący normy, przepisy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Estetyka normatywna. Akt normatywny. Wydawnictwa normatywne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
normatywny — 1. «ustalający, stosujący normy, reguły, przepisy» Akty normatywne. Normatywny charakter słownika. ∆ Nauki normatywne «według tradycyjnej metodologii: nauki, których głównym zadaniem jest ustalanie tego, co być powinno (norm), a nie tego, co… … Słownik języka polskiego
normatywnie — przysłów. od normatywny (zwykle w zn. 1) Normatywnie pojmowana nauka … Słownik języka polskiego
normatywność — ż V, DCMs. normatywnośćści, blm rzecz. od normatywny (zwykle w zn. 1) Normatywność słownika … Słownik języka polskiego
wzorcowy — «mogący służyć za wzorzec, za model czegoś; ustalony według wzorca; modelowy, normatywny» Wzorcowe wyroby. Wzorcowy szpital. Wzorcowe przedszkole. Wzorcowy kilogram, metr. Wzorcowy zakład produkcyjny. ∆ Sklep wzorcowy, wzorcowy punkt usługowy… … Słownik języka polskiego
zarządzenie — n I 1. rzecz. od zarządzić. 2. lm D. zarządzenieeń «rozkaz, rozporządzenie; pismo zawierające czyjeś polecenie» Zarządzenie dyrektora. Wydać, wykonać zarządzenie. 3. lm D. zarządzenieeń praw. «akt normatywny wydany przez organ administracji na… … Słownik języka polskiego
wzorcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który służy, uchodzi za wzorzec; będący wzorcem; normatywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzorcowa szkoła, stołówka. Wzorcowe badania. Wzorcowa substancja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
